Ne c’houzañvomp ket Bro-C’hall ken!
[En français, en italien et en anglais plus bas]
Ne c’houzañvomp ket Bro-C’hall ken!
D’an 8 a viz Ebrel eo bet votet al lezenn Molac gant holl kannaded ha kannadezed Breizh. Ar wech gentañ eo bet votet ul lezenn evit hor yezhoù er breujoù. Daoust da se eo bet kaset un amoug gant ar gouarnamant, gant asant Prezidant ar Republik evit nullañ melladoù zo. Pelloc’h eo aet zoken dre m’en deus dibabet ar C’huzul Bonreizh distruj ar Skolioù Diwan hag a gerz abaoe ouzhpenn 40 vloaz. Difennet eo bremañ komz brezhoneg dre soubidigezh er skolioù hag er servijoù publik. Difennet eo zoken reiñ anviennoù brezhoneg d’hor vugale.
N’omp ket souezet gant kement-se avat rak hon eus komprenet ne ‘z euio ket an diskoulmoù eus Pariz. Setu perak omp dizalc’hourien. C’hoant hon eus e vefe frank Breizh, ur vro lec’h ma c’hellimp dibab hon unan.
Diskouez a ra splann an afer-se petra eo ar Stad C’hall: ur sistem nann-demokratel evit distruj pobloù e ziriad. Ur skouer eo eus an abegoù a lak ac’hanomp da vezañ dizalc’hour. E memes doare e kerz ar Stad C’hall evit an holl politikerezhioù all: lu, polis, mediaoù, arc’hant, yec’hed, sevenadur… Tud zo a ziviz evidomp e Pariz!
C’hoant hon eus ni dibab amañ e Breizh evit ar pezh a den ouzhomp. C’hoant hon eus e vefe Breizh dizalc’h! Hag e stourmimp betek ma vo!
Emgav a roomp da 1e30 disadorn 29 a viz Mae dirak ti-gar Gwengamp evit manifestiñ a-benn nac’hañ ar pezh a fell d’ar Stad C’hall rediañ ac’hanomp da vezañ hag evit ur gwir galloud politikel amañ e Breizh!
On ne supporte plus la France!
L’ensemble des député.e.s breton.ne.s ont voté la loi Molac le 8 avril. Cette loi, la première sous la 5ème République, est une avancée pour la langue bretonne et la langue gallèse. Malgré cela, le gouvernement a piloté un recours auprès du Conseil Constitutionnel, avec l’accord du Président de la République. Le verdict rendu par cette instance suprême de l’Etat français ne censure pas seulement certains articles de la loi, il vient détruire ce que le peuple breton a mis en place depuis plus de 40 ans, à savoir les écoles Diwan. Il est désormais interdit de parler notre langue par immersion dans les écoles car inconstitutionnel, dans les services publics et même de donner certains prénoms bretons.
Nous ne sommes cependant pas surpris, nous avons compris depuis bien longtemps que les avancés pour nos langues et dans beaucoup d’autres domaines ne viennent pas et ne viendront pas de Paris. C’est pourquoi nous sommes indépendantistes, c’est pourquoi nous voulons une Bretagne libre, où nous pourrions décider de tout nous même.
Cet épisode vient démontrer la nature même de l’Etat français: un système a-démocratique de destruction et de domination des peuples qui la composent. C’est un exemple flagrant des raisons pour lesquelles nous voulons être indépendant de la France. Ce système centralisé fonctionne de la même façon pour l’ensemble des politiques publiques: armée, police, médias, enseignement, finances, santé, culture… Des gens décident pour nous à Paris.
Nous souhaitons décider, ici en Bretagne, de ce qui nous concerne. Nous souhaitons l’indépendance! Et nous lutterons jusqu’à ce que nous l’ayons!
Rendez-vous à 13h30 samedi 29 mai à la gare de Guingamp pour manifester, pour refuser ce que la France tente de nous imposer et exiger un véritable pouvoir politique ici en Bretagne!
Traduction du communiqué en anglais:
Troidigezh e saozneg:
We can’t stand France anymore!
All Breton deputies voted for the Molac law on 8 April. This law, the first under the 5th Republic, is a step forward for the Breton and Gallic languages. Despite this, the government piloted an appeal after the Constitutional Council, with the agreement of the President of the Republic. The verdict issued by this supreme organ of the French state not only censors certain articles of the law, but also destroys what the Breton people have been doing for more than 40 years, namely the Diwan schools. It is now forbidden to speak our language immersively in schools because it is unconstitutional, as well as in public offices and even for some Breton names.
However, we are not surprised, we have long understood that progress in our languages and in many other fields does not and will not come from Paris. This is why we are pro-independence, this is why we want a free Brittany, where we can decide everything ourselves.
This episode demonstrates the very nature of the French state: an a-democratic system of destruction and domination of the peoples that compose it. This is a prime example of why we want to be independent from France. This centralized system works the same for all public policies: army, police, media, education, finance, health, culture … People decide for us in Paris.
We want to decide, here in Brittany, what concerns us. We want independence! And we will fight until we have it!
Meeting at 1:30 pm on Saturday 29 May at Guingamp station to demonstrate rejection of what France is trying to impose on us and demand real political power here in Brittany!
Douar ha Frankiz – For a free Brittany
Troidigezh ar gemenadenn en italianeg, trugarez da Collettivo Gall Óglaich:
Traduction en italien:
Non Sopportiamo più la Francia!
Tutti i deputati bretoni hanno votato per la legge Molac l’8 aprile. Questa legge, la prima sotto la V Repubblica, è un passo avanti per le lingue bretoni e gallica. Nonostante ciò, il governo ha pilotato un ricorso dopo il Consiglio costituzionale, con l’accordo del presidente della Repubblica. Il verdetto emesso da questo organo supremo dello Stato francese non solo censura alcuni articoli della legge, ma arriva a distruggere ciò che il popolo bretone mette in atto da più di 40 anni, ovvero le scuole Diwan. Ora è vietato parlare la nostra lingua in maniera immersiva nelle scuole perché è incostituzionale, così come negli uffici pubblici e persino per alcuni nomi bretoni.
Non siamo però sorpresi, abbiamo capito da tempo che i progressi nelle nostre lingue e in molti altri campi non arrivano e non arriveranno da Parigi. Questo è il motivo per cui siamo indipendentisti, ecco perché vogliamo una Bretagna libera, dove potremmo decidere tutto da soli.
Questo episodio dimostra la natura stessa dello Stato francese: un sistema a-democratico di distruzione e dominio dei popoli che lo compongono. Questo è un esempio lampante del motivo per cui vogliamo essere indipendenti dalla Francia. Questo sistema centralizzato funziona allo stesso modo per tutte le politiche pubbliche: esercito, polizia, i media, istruzione, finanze, salute, cultura.. La gente decide per noi a Parigi.
Vogliamo decidere, qui in Bretagna, cosa ci riguarda. Vogliamo l’indipendenza! E combatteremo finché non ce l’avremo!
Ritrovo alle 13:30 di sabato 29 maggio alla stazione di Guingamp per dimostrare il rifiuto a ciò che la Francia sta cercando di imporci e chiedere un vero potere politico qui in Bretagna!
Douar ha Frankiz – Per una Bretagna libera
